Dagblad de Limburger 13-2-16
De afgelopen carnavalsdagen dacht ik aan Jan Huyskens. Jan overleed vorig jaar en ik vond hem een leuke vent én een fijne Roermondse liedjesschrijver. Niet dat ik hem goed kende, hoor. Eigenlijk alleen maar van hallo zeggen en korte praatjes. Maar dan nog kun je een klik voelen, ook al scheelden we een generatie.
Wo duje die die?, een lied dat Jan samen met Naud Reyners schreef, is in mijn ogen een perfect Vastenaovendsnummer. De tekst slaat eigenlijk nergens op, maar door al die herhaalde ‘die’s’ denderen de woorden heerlijk door. Het wordt daarmee een soort bezwerende, bijna magische formule. Bovendien blijft de melodie ook nog eens lekker hangen.
Voor zover ik weet heb ik dit liedje maar twee keer gehoord, beide keren live bij Sirkes Willems. Dat is een soort revue bij Café Willems in Roermond, ’s ochtends op carnavalsdinsdag. Normaal is dat een rustige horeca-gelegenheid. Maar op die dinsdag is deze kroeg het episch centrum van Vastelaovend-vierend Remu(u)nj. Op het biljart in de stampvolle gelagkamer treden dan allerlei mensen op. Daar zag ik Jan Huyskens. Begeleid door Nard zong hij Wo duje die die? met glunderende pretogen. Op mij maakte dat indruk.
Toen ik het lied gisteren ging googlen kreeg ik, tot mijn verbazing, 656.000 resultaten! Er bleek een hele geschiedenis achter te zitten. Met dit nummer hebben De Mesjeus zelfs al in 1995 meegedaan aan het LVK. Er staat een leuke live uitvoering op Youtube. Toch kan ik me niet herinneren dat ik het eerder ooit gehoord heb dan die twee keer bij De Sirk. Is dat niet het mooiste als je van een zanger en liedjesschrijver kunt zeggen: slechts tweemaal gezien en maar nog steeds in mijn hoofd?
0 Comments