Dit is mijn eerste solo album. Het staat sinds kort op Spotify. Maar omdat die muziekapp geen informatie weergeeft is dit de hoestekst.
1988
1988 was een spannend jaar. Mijn vrouw was voor het eerst zwanger.
Na veel gespeeld te hebben in het Limburgs met De Radio Muskiet-Tournee wilde ik zelfstandig een plaat met Engelse liedjes maken.
Het idee was om, net als John Hiatt’s ‘Bring the Family’, met een goede band in een paar dagen min of meer live op te nemen.
Uitstekende muzikanten
Mijn studiogroep was niet alleen goed, maar zelfs uitstekend. René Creemers van Blowbeat op drums, Ernst Jansz en Jan Hendriks van Doe Maar speelden respectievelijk toetsen en basgitaar; George Kooymans ( Golden Earring ) en Mies Sleegers ( Kandanz) waren de gitaristen. Bovendien zongen Tonny Willé en haar zus Betty Dragstra ( allebei van Pussycat ) de koortjes.
Het plan was om in de Iris Studio van Wim Kaufman in Venlo met z’n allen te spelen. Maar vlak voor de opnames belde George dat hij moest afhaken. The Earring had plots, vanwege het uitvallen van een andere act, een lucratieve tour in Duitsland aangeboden gekregen. We hebben dus zonder George de basisopnames gemaakt.
Maar als compensatie bood George aan dat we zijn zang- en gitaarpartijen bij hem thuis konden opnemen. Bovendien mocht ik daar, in zijn top-studio, de hele plaat mixen. Gratis!
Bij de toenmalige Regionale Omroep Zuid heb ik nog twee akoestische nummers opgenomen. Daarop zong Evelyne Ploum ( later van de Sanseveria’s) tweede stem en speelde Sjeng Kraft ( Ja, de Pa van Beppie) accordeon.
Zowel Jan Smeets van Pinkpop als Leon Ramaekers van Mojo vonden het zo’n goed idee dat ik deze LP zelf ging produceren dat ze me ieder met f 1.000,- steunden. Als tegenprestatie kregen ze later ieder, ik meen, 30 LP’s. Bovendien leverde BASF om niet vier 24 sporen banden. Je weet wel, die dikke tapes van twee-Inch breed.
Eerste productie
Spannend vond ik het om, voor het eerst, met ingehuurde muzikanten op te nemen. Je moet dan in een korte tijd honderdduizend, veelal onomkeerbare beslissingen nemen. Maar ik probeerde mijn hart te volgen en was dan ook erg trots toen de opnames klaar waren.
Veel sneller dan verwacht kreeg ik zelfs een licentiedeal, met Masters Records. Die jonge Roermondse maatschappij timmerde toen flink aan de weg maar ging 4 jaar later, na de bouw van een grote CD-fabriek, helaas failliet.
De reacties op de plaat, die in 1989 zowel op LP, CD als audiocassette verscheen, waren té gek.
Music Maker sprak van ’Een goudmijn voor mensen die op zoek zijn naar een goed liedje’.
Jip Golsteijn benoemde ze in De Telegraaf tot ’Beste Nederlandse plaat sinds tijden’.
‘Homecoming’ werd veel gedraaid, we speelden in live radioprogramma’s en ik deed, trillend van de zenuwen, mijn eerste landelijke TV optreden. Daar was ik erg blij was dat Tonny Willé meedeed. Zij had véél meer ervaring en was mijn grote steun.
Het liedje ‘Why him?’ won zelfs de prijs voor ‘Het Beste Countrynummer van Nederland.’
Terug naar 2021.
In maart van dit jaar ging ik met mijn oude audio-band naar Wolfgang Neumann in Niederkrüchten. Wolfgang is mede-eigenaar en ontwerper van SPL, een van de gerenommeerdste en succesvolste Duitse fabrikanten van studioapparatuur. Over de hele wereld worden hun apparaten gebruikt.
Een van hun specialisaties is het bouwen van mastering-apparatuur.
Mastering is het laatste bewerkingsproces voordat audio geëxploiteerd gaat worden. Je kunt dan op de valreep nog allerlei zaken als stereobeeld of klankkleur heel nauwkeurig aanpassen.
Wolfgang zelf mastert ongeveer 30 producties per jaar, van Duitse Hardrock tot Bach. Zo blijft hij voeling houden met de markt en dat geeft hem inspiratie om nieuwe apparaten te ontwerpen. Sinds 15 jaar mastert Wolfgang alles wat ik opneem. Daarbij testte hij vaak prototypes uit.
Sinds Homecoming in 1989 verscheen is de masteringapparatuur zó verbeterd dat het zich zeker loont om oude opnames te remasteren.
Mijn plan is dan ook om al mijn oude oude banden, van Girls Walk By t.m. De Radio Muskiet Liedjes, te remasteren en op Spotify e.d. te zetten.
Bakken
Maar dat kan niet zo maar, heb ik nu geleerd van Wolfgang. Oude banden kun je namelijk niet klakkeloos op de taperecorder leggen en draaien. Dan beschadig je de magnetische laag waarmee de muziek is geregistreerd. Wolfgang heeft daarom de band eerst op 40 graden ‘gebakken’ in zijn keukenoven! Daarna pas kon hij beginnen masteren.
Het eerste nummer dat hij mij liet horen was ‘Don’t tell me.’
Ik herkende het meteen, vond het prachtig en was ook erg trots! Ernst Jansz en Mies Sleegers zingen té gekke koortjes. Jos Slabbers raakt me nog steeds met zijn gastrol op bottleneck-gitaar.
Omdat Spotify geen credits weergeeft heb ik hierbij alle medewerkers benoemd en een korte omschrijving van het liedje gemaakt. Daarvoor moest alles weer een paar keer beluisteren. Dat vond ik helemaal geen straf.
The girl’s too young
Op het conservatorium was er met geen woord over gesproken. Maar toen ik begon met lesgeven bleken collega’s verhoudingen te hebben met leerlingen.
Drums en percussie: René Creemers
Basgitaar: Jan Hendriks
Accordeon: Ernst Jansz
Elektrische gitaar: Mies Sleegers
Koortjes: Tonny Willé, Betty Dragstra, Ernst Jansz, Mies Sleegers
The girl’s too young
When I saw her on the dance floor, she did something to my adrenaline
I came back for a thousand times more, thinking about a million sweet sins
My friend he said: look at you, you’re lost without a clue
(Chorus) The girl’s too young, she’ll break your heart
The girl’s too young, she’ll tear you apart
The girl’s too young, you better watch out
The girl’s too young, there’s nothing you can talk about
You better go on home and write a song, because he girl’s too young
But still I’m jealous of your classmates that can sit all day beside you
I’m jealous of your shy dates, that can worry all night thinking about they might do
My friend he put his hand on my shoulder and said: Even she’s getting older. But right now
Chorus
Why him?
Bluesachtige song over een opgebroken relatie waarbij de verlaten man, als drogreden, verzucht dat hij alles had kunnen snappen. ‘Maar waarom koos je nou net die lul?’
George speelt de te gekke solo
Ernst en Mies zingen prachtig koortjes. Hun stemmen mixen altijd super mooi.
Drums en percussie: René Creemers
Basgitaar: Jan Hendriks
Piano: Ernst Jansz
Ak. gitaar en Hammond: Gé
Elektrische gitaar: Mies Sleegers
Sologitaar: George Kooymans
Koortjes: Ernst Jansz, Mies Sleegers
Why him?
I’ve seen it coming for quite some time
I know when a love affair is over, baby I ain’t blind
I settled for the thought you would find someone new
But I was shocked when I saw you two
( Chorus) Why him? Couldn’t you pick up another man
Why him? I don’t believe I understand
I was prepared for someone new
I wasn’t prepared for him
I made a list of possible candidates
I thought I knew a thing or two about what you do and don’t appreciate
I even made fun of it to find you someone new
But it hit me when I saw the two of you
Chorus
I used to think we had it all figured out
It was good that we would split up, didn’t feel the slightest doubt
But when I saw you kissing on that guy
I felt so jealous I could ask
Chorus
Waves
Golven als eeuwige getuigen van oorlogsgekte maar ook als beeld voor neergemaaide infanteristen, bloed en vernielde levens. Tijdens het zingen zag ik de golven van kruisen op het Amerikaanse kerkhof van Margraten voor me.
Dit lied was het openingsnummer van Pinkpop 1986. Toen ik begon kwamen de mensen in golven naar de bühne. Na onze set was het stadion vol.
Slagtrommels: René Creemers
Ak. gitaar: Gé
Waves
Paralel lines rolling towards land
Losing their power in the sand
Waves breaking on the beach
They’ve been coming in ever since time began
They’ll be coming in still after the end
Waves breaking on the beach
They’ve seen the gigantic dinosaur
They’ve seen the first man walking on the shore
Waves breaking on the beach
And man introduced a thing called war
Millions died, no-one kept score
Just the waves breaking on the beach
They died in the mud, they hung in barbed wire
Bellies ripped apart by machine-gun fire
Waves breaking on the beach
They were gutted with a bayonet or gored up in a boobytrap
Strangled with a steel-pinned strap
Waves breaking on the beach
No matter if they died on a parachute or burned under deck
For every corpse there is a family in black
Waves breaking on the beach
They washed away the blood in Normandy
And every damn lesson in history
Waves breaking on the beach
They can kill ten times the human race
Still they want to put guns in space
Waves breaking on the beach
If this one goes then all is past
He who pushes first will be among the last
To hear them waves breaking on the beach
Waves breaking on the beach
Hold on to the night
Eigenlijk een soort rockversie van ‘En we gaan nog niet naar huis’. George speelt en zingt té gek!
Drums en percussie: René Creemers
Basgitaar: Jan Hendriks
Accordeon en piano: Ernst Jansz
Ak. gitaren: Gé
Elektrische gitaar: Mies Sleegers
Sologitaar en tweede stem: George Kooymans
Koortjes: Tonny Willé, Betty Dragstra,
Five little lines
In The Herald Tribune, de tegenwoordige The International New York Times, stond in 5 regels hoe stergitarist Roy Buchanan, die ik erg bewonderde, aan zijn eind was gekomen.
Tweede stem: Evelyne Ploum
Accordeon: Sjeng Craft
Ak. gitaar: Gé
Hookerstreet
Voor het ROZ programma Radio Muskiet had ik het lied ‘Hoerestraot’ geschreven. Dit is de Engelse versie daarvan.
N.B. René schudde die shaker terwijl hij met zijn andere hand en zijn voeten drumde. Zoiets had ik nog nooit gezien.
Drums en percussie: René Creemers
Basgitaar: Jan Hendriks
Piano: Ernst Jansz
Ak. gitaar, Juno 60 en tweede stem: Gé
Elektrische gitaar: Mies Sleegers
Gitaareffecten: George Kooymans
Koortjes: Tonny Willé, Betty Dragstra,
Sing for me signorita
Hoe je soms helemaal geraakt kunt worden als iemand precies bezingt wat je zelf hebt meegemaakt. Tonny Willé heeft dit nummer later ook nog opgenomen. Bovendien heb ik ook nog een Tex Mex, Ry Cooder/Flaco Jimenez versie als single uitgebracht.
Drums: René Creemers
Basgitaar: Jan Hendriks
Accordeon: Ernst Jansz
Ak. gitaar: Gé
Elektrische gitaar: Mies Sleegers
Slide gitaar: Jos Slabbers
Koortjes: Tonny Willé, Betty Dragstra,
Don’t tell me
Dit nummer raakt me het meest. Het is uit dezelfde periode als ‘Why him?’ Jos Slabbers speelt ontroerend bottleneck.
Drums: René Creemers
Basgitaar: Jan Hendriks
Piano: Ernst Jansz
Ak. gitaar en Hammond: Gé
Elektrische gitaar: Mies Sleegers
Slide gitaar: Jos Slabbers
Koortjes: Ernst Jansz, Mies Sleegers,
Everybodies parents die
In die tijd begonnen opeens ouders te vallen.
Van dit nummer heb ik later een Limburgse versie op gitaar opgenomen: Ederein zien aajers gaon dood.
Piano: Gé
Home to you
In 1971/72 was ik uitwisselingsstudent in de Verenigde Staten. In Hingham, Massachussetts. Daar ben ik vaak weer geweest.
Dit liedje ontstond op een vliegreis terug. Nu nog speel ik het thuis.
Drums en percussie: René Creemers
Basgitaar: Jan Hendriks
Accordeon: Ernst Jansz
Piano: Gé
Elektrische gitaar: Mies Sleegers
Koortjes: Tonny Willé, Betty Dragstra, Ernst Jansz, Mies Sleegers
______________________
Studio’s
Opgenomen in Studio Iris, Venlo en gemixt in De Ringside Studio, Rijkevorsel (B)
Behalve ‘Five little lines’ en ‘Everybodies parents die’ direct in stereo opgenomen in de studio van de Regionale Omroep Zuid in Maastricht.
Techniek:
Algemene technische coördinator: Thieu Geelen
In De Ringside Studio’s, Rijkevorsel (B): Kees van Gool
In de R.O.Z. Studio: Frans Chermin
Remastering: Wolfgang Neumann, DVD Neumann, Niederkrüchten (D)
Beeld:
Foto: Egon Notermans
Originele Hoes: Profil, Roermond
Bewerking voor remastering: Xavier Sassen
Met dank aan iedereen hierboven genoemd en aan
Millie Kooymans, Fons Geraets, Hubert van Hoof, Jan Douwe Kroeske, Leon Ramaekers, Bèr Reynen, dhr. Scheffer (BASF Nederland), Han Schetselaar, Anjo Schuiten, Ronald Seerden, Frits Smeets, Jan Smeets,
0 Comments