De twaalfde dag

Dagblad de Limburger 27-2-16

Met Aswoensdag is carnaval voorbij. Dachten wij. Nou niet in het Zuid-Spaanse Cádiz. Wij reden die dag deze stad binnen en zagen overal verklede mensen. Weet je hoelang de vastenavond daar dus duurt? Elf aaneengesloten dagen! Van donderdag 4 tot en met zondag 14 februari. Geen wonder dat de Spaanse economie onze hulp nodig heeft.

Natuurlijk ben ik vooral geïnteresseerd in de muziek. Blazers heb ik niet gezien. Wel veel goede zanggroepen. Op minstens vier pleinen in de oude stad staan podia en daar brengen zij gepassioneerde meerstemmige liederen, die niet zouden misstaan in een volksopera. Gek genoeg zijn het vrijwel alleen maar mannen, soms wel dertig, allemaal verkleed in een eigen groepstenue. Ze zingen ongelofelijk goed. Volgens een mijnheer van het VVV zijn het amateurs. Maar wij zagen groepen die veranderden van toonsoort, van maat en van ritme alsof het niks was. Allemaal zonder dirigent. Dat is zelfs moeilijk voor profs. Respect!

Drie dagen zijn wij op stap geweest en de eerste zanggroep was ook meteen de allerbeste. Wij verstonden natuurlijk niets van wat ze zongen, maar bij deze Farao’s met gele pruiken lag de hele plaza in een deuk. Hun inzet was aanstekelijk, alle bewegingen perfect gelijk. Zij gooiden zich vol in de strijd en hadden echt contact met het publiek. Hun laatste nummer heette vermoedelijk ‘La pelota’ en het hele plein deed mee. Als honderden mensen samen zingen krijg ik kippenvel.

Weet u: landen, die zo kunnen feesten, moeten we vooral financieel blijven steunen. Het betaalt zich terug. Want zij verhogen wereldwijd het gemiddelde geluksgevoel van de mensheid. Ik snap zelfs dat de Cádiz afgelopen zondag, na zes dagen rust, nog één keer los ging. Serieus, ook die  twaalfde dag hebben ze gewoon nodig. Als afkick-toegift.

0 Comments

Leave a comment

>