Van the Man

Dagblad de Limburger

Van te voren vroeg de omroeper in de Heineken Music Hall of we, op verzoek van Van Morrison zelf, niet wilde flitsen of filmen. Dit was immers een Live concert.
Het begin was erg mooi. Wat een bandje! Drums, (contra)bas, elektrische gitaar en piano/Hammond-orgel. Bovendien stond links achter een zeer overtuigende zangeres. The Man kwam op en hij bleek ook nog eens best aardig sax te kunnen spelen. En dan die stem! Dé stem die ik altijd als onnavolgbare wegwijzer voelde, al vanaf Them. Je zou zeggen de avond kan niet meer stuk. Dat hij bij Moondance de hoge noten in het refrein niet meer haalde en die over liet aan de zangeres, was hem vergeven.
Na een half uur vroeg ik me echter af: waar gaat dit naar toe? Ze bleven heel goed spelen hoor. Maar er was geen enkel contact, noch met de zaal noch onderling op de bühne. Na het ene liedje werd meteen, zelfs in het applaus, afgetikt voor het volgende nummer. We hadden er net zo goed niet kunnen zijn, schoot door mijn hoofd. Hij heeft nauwelijks iets tegen ons gezegd. Er zat daarom geen groei in het enthousiasme van het publiek. Dáár zong hij en hier applaudisseerden wij, niet meelevend maar beleefd. Ik dacht: Van vindt ’t wel goed zo.
Zo’n gedachtes zijn natuurlijk funest voor een relatie, zowel met een artiest als in een huwelijk. Je moet elkaar toch willen verleiden, anders is er geen zak aan. Dat blijft de kunst, zowel thuis als op de bühne.
Mijn broer en ik waren het eens: dit was een perfect steriel optreden. Een Live concert zonder leven. In ’t plat rijmt ’t zelfs: Good maar dood.


 

6 Comments

  • john

    Na bijna 30 jaar, nog steeds dezelfde sfeer, dezelfde beleving….knap hoe hij het volhoudt. Zo herkenbaar Ge. 1988? Rodahal kerkrade..een keer, nooit meer. Een geweldige stem…dat dan weer wel.

    11 oktober 2015 at 09:12
  • Hans Kottelaar

    Beste Gé, bedankt voor de column over Van. Dit was precies waar is bang voor was geweest. Wat had ik graag nog een keer Van Morrison live gezien, maar het concert van een jaar of 30 geleden in Kerkrade zit nog vast in mijn geheugen. Het verslag uit de column had zo ook op dat optreden gepast. En toen ik de prijs van de tickets zag, besloot ik toch maar niet het risico te nemen. Hoewel ik begon te twijfelen toen ik het verjaardagsoptreden in Belfast op YouTube zag. Voor dat optreden had ik het geld wel over gehad. Wat een geweldig artiest is hij toch en hoe groots kan een optreden van hem zijn… https://www.youtube.com/watch?v=yo4N8W8z4NI

    11 oktober 2015 at 13:28
  • Gé Reinders

    Hallo Hans

    Merci. Jij had het het goed aangevoeld.

    Hoje

    12 oktober 2015 at 11:58
  • Gé Reinders

    Hallo John

    Merci voor je reactie. Ja, die stem blijft té gek!

    Hoje

    12 oktober 2015 at 11:59
  • john

    Ha hans, blijkbaar zijn wij naar hetzelfde concert geweest…
    ja hetzelfde concert zoals Ge heel toepasselijk beschreef

    12 oktober 2015 at 17:58
  • Hans Georg Jung

    Hallo Herr Ge Reinders, Ich wohne in Deutschland und bin schon seit langem ein großer Freund Ihrer Musik und Ihrer Stimme. Leider kann ich kein bisschen Holländisch und verstehe nur einen kleinen Teil von den Texten. ( die deutsch ähnlich sind). Ich hoffe Sie können etwas Deutsch und können diese Sätze lesen. Meine Frage oder Bitte : Haben Sie deutsche Übersetzungen Ihrer Lieder? Ich würde gerne Verstehen über was Sie alles singen.

    Über eine Antwort von Ihnen würde ich mich sehr freuen.

    Mit lieben Grüßen aus dem Westerwald

    Ein deutscher Fan.

    Hans Georg Jung

    15 oktober 2015 at 20:37